Startpagina

zaterdag, maart 31, 2007

Union Square / 14th Street, NYC

Union Square, een van de ijkpunten in onze trip omdat het een knooppunt is van metrolijnen en je in de straten rond dit plein allerlei zeer interessante winkels hebt. Niet alles is wolkenkrabber, verspreid over Manhattan zijn er steeds nog wel wat open ruimtes, pleinen, parkjes. Central Park is daar natuurlijk het bekendste en grootste voorbeeld van.

Een van de winkels in de buurt is Strand Bookstore, een winkel met nieuwe en met afgeprijsde boeken van goede kwaliteit, een combinatie van Atheneum boekhandel en De Slegte met 30 kilometer boeken.

En natuurlijk leverde dat weer de aanschaf op van een set bakboeken die je of niet kunt krijgen in Nederland of die bij Strand tweedehands voor een hele fijne prijs in dollars te koop zijn. Scheelt echt heel veel geld ten opzichte van een zaak als Amazone of Bol.com. Ik heb Catch-22 gekocht van Joseph Heller. De groene tas van Strand die je ziet is echt loodzwaar en ik begin al aan enig overgewicht te denken voor de terugreis, dat wordt bijbetalen als dat zo doorgaat!

Je kunt zien dat het fris is buiten, vlak boven het vriespunt. Achter me zie je de 14e straat, op nummer 25 is daar een gitarenzaak die je niet voor mogelijk houdt, Guitarcenter. Ook zit er vlakbij een ultieme delicatessenzaak waar ze appels per stuk verkopen. Als je alleen al door het raam kijkt, loopt het water uit je mond van het prachtige fruit, heel mooie salades, verse groenten, kant-en-klare maaltijden, pasta-gerechten etc etc.

Het is een fabeltje dat er in Amerika geen eetcultuur zou zijn met verse ingredienten, je vindt in NYC overal zaken met eten dat aan de hoogste eisen van versheid voldoet. Je zult het zien in mijn posting over culinair NYC. In the Wholefoodsmarket die je hier ziet op Union Square kun je meemaken hoe NYC zijn eten inkoopt. Onvoorstelbaar, meer dan 30 kassa's, een perfecte organisatie, een lift voor je karretje en een kwaliteitsproducten! Deze formule zou in Nederland goud kunnen opbrengen. Deze winkel is onvoorstelbaar druk, maar nu merk je dat de New Yorker wellicht een eigenheimer is, maar wel veel meer discipline kan opbrengen dan menig niet opgevoede Nederlander. Er valt in deze zaak geen onvertogen woord.

Zomaar een sfeerbeeld van een straat en je ziet dat de politie wat meer aanwezig is dan bv in Amsterdam waar je ze met een lampje moet zoeken soms.

Hier beneden kun je mooi zien dat de watervoorziening in NYC vaak verloopt via watertanks die boven op het gebouw staan. Dit om de waterdruk op peil te kunnen houden.

Ook op Manhattan wordt nog wel eens wat oude zooi gesloopt en nieuw gebouwd, binnen de totale sfeer vind ik dit niet lelijk. Leuke penthouses zo te zien. Zo'n flat loopt al aardig in de papieren, maar het lijkt me wel interessant wonen rond het plein.

Het transportmiddel onder NYC, de metro.

Ja ook aan dit fenomeen ontkom je nauwelijks in NYC, de metro. Een gigantisch systeem onder en boven de grond waarmee je je snel verplaatst voor weinig geld. Een weekkaart kost maar 28 dollar. In tegenstelling tot de toestand in de 80-er jaren is de sfeer enorm verbeterd, zodat je over het algemeen veilig kunt reizen. En als je de metro neemt naar echte no-go area's, ja dan is het je eigen schuld. Het zero-tolerance ("lik op stuk") beleid heeft zijn vruchten afgeworpen.

Je ziet wel overal politie en er hangen camera's. En soms luidruchtige muziek op een perron als er weer eens een onemanband snoeihard zit te spelen, of als de boodschap van de heer moet worden verkondigd. Je ziet mensen spelen of zingen waarvan je denkt dat ze eigenlijk in het theater zouden moeten staan.

Dit is wel erg rustig, maar vergis je niet. Als het spitsuur is kun je hier over de hoofden lopen. We hebben geprobeerd zo weinig mogelijk mensen op de foto te krijgen. Dan krijg je een wat betere indruk. Het is soms wel een beetje donker onder de grond, maar ik heb me nimmer onbehaaglijk gevoeld. Zeker niet als iedereen zijn illegale wapens gaat inleveren.......


vrijdag, maart 30, 2007

Onvermijdelijk, ook in NYC. De kapper!

En ja hoor, het is weer zo laat. Het is een soort traditie aan het worden. Overal waar ik op vakantie ga, daar ga ik naar de kapper. Meestal omdat ik me thuis niet de tijd gun. Tenslotte ben ik een overjarige hippie. Deze prachtige klassieke zaak bevindt zich op 8th Avenue, en geef het maar toe het is een plaatje, zo weggelopen uit alle foute maffia-films. Hier werd je geliquideerd voordat Holleeder de macht overnam. De kappers komen tegenwoordig uit een land waarvan ik volgens mij de naam niet eens kan uitspreken, laat staan dat ik hun verhalen kon volgen.

Bedenk wel, ik betaal hier de helft van wat ik normaal in een goedkopere zaak in mijn woonplaats betaal. Mooie prijs, zeker gezien de dollarkoers.

Deze opstelling ken je zeker wel uit alle films en documentaires. De kappers werken als een speer en voor je het weet ben je je haar kwijt. Ik kan me niet herinneren dat de kapper vroeg hoe ik mijn haar wilde hebben. Hij begon gewoon en verder geen commentaar. Toch verliet iedereen het pand met een andere coupe. Beetje folklore is nooit weg tijdens een grieperig lang weekend in een wereldstad.

Daar is mijn sexy grijze kruintje in wat meer detail, grinzzzzz.

Het leven is afscheid nemen, dus na een lach en een traan verliet ik het pand. Die jas heb ik trouwens de vorige keer al in NYC gekocht bij Macy's. Lekker bij temperaturen vlakbij het vriespunt. Zie je hoe klein die mannen eigenlijk zijn (of hoe groot ik ben)?


zondag, maart 25, 2007

Vincci Avalon hotel, 16E 32th Street, NYC, NY, USA

Na een stukkie lopen was daar het Vincci Avalon hotel. Tegenwoordig in de Koreaanse wijk van NYC, maar dat kan over 10 jaar weer anders zijn. Naast het hotel zit een restaurant genaamd "Today", ik heb zelden zo'n lange toonbank gezien met dim sum achtige gerechten. Een onverstaanbaar goede show, maar ook dit is Amerika. En reken maar dat het er elke avond vol zit!

Dit is de lobby van het hotel, niet gek he?

De entree van de kamer, het gangetje leidt naar het koffiezetapparaat, een hangkast en de badkamer. En ja een tv-tje want ook in je bed moet je tv kunnen kijken tenslotte.

Een overzichtplaatje van de kamer, groter dan je vaak boekt in NYC en dat voor een mooie prijs in laagseizoen via Expedia. Soms boek je een "mudhole" voor hoge prijzen.

Bedje he? Tis een boxspring en breder dan het lijkt. We hadden geen klachten als kritische consument.

De grote kast met daarin de tweede (grote) tv in onze kamer. Een tv met NY1, een soort CNN voor New York City. Ook zij herhalen de (quasi) nieuwsfeiten 60 keer per dag met irritante reclameblokken. En dan de hele dag die Anna Nicole Smith die ten onder gaat aan de roem en al die ellende van beroemde wereldburgers. We weten nog steeds niet wie de vader is van dat kind op de Bahama's. We probeerden te ontdekken wie de Oscars wonnen, maar ik viel tijdens de uitreiking in slaap. De uitreiking wordt net zo uitgesmeerd als de wedstrijden op Tien, volgens mij kan het ook in een kwartiertje, geef die mensen dat beeldje en dan allemaal naar de kroeg.

Lekkere kamer met genoeg ruimte om tot jezelf te komen en rustig te zitten, perfect.

Ik zit rustig op de bank om nieuwe activiteiten te bedenken en alles op me in te laten werken. Zo'n stad laat zoveel indrukken los op een mens, dat je soms gas moet terug nemen om niet te verdwalen in al je gedachten. Mijn eega gaat na deze foto nog even naar bed, want de griep is nog niet helemaal weg.

Perfecte badkamer met marmer en lekker veel ruimte. Weer eens een douche waar ik niet half gebogen onder hoef te staan.

maandag, maart 12, 2007

The city that never sleeps - toch eerst Newark, New Jersey

Een steeds populairder aanvliegroute naar NYC is Newark, New Jersey, omdat het vliegveld kleiner is dan JFK, waardoor de douaneformaliteiten enzo wat sneller gaan.

Ook heel mooi is de gigantische glazen wand waardoor je uitzicht hebt op de havens van Newark en New York City (bv op het Vrijheidsbeeld) en je in de verte Manhattan kunt zien liggen met tegenwoordig als enige grote blikvanger het Empire State Building. De Twin Towers zijn weg zoals een ieder weet. Met koud, helder weer met een lekker zonnetje was het uitzicht echt perfect.

Natuurlijk komt mijn koffer weer als laatste terwijl ik toch zo'n eerlijk gezicht heb. Op naar de Airtrain (verbindt alle terminals en parkeerplaatsen met elkaar) die je naar het dichtsbijzijnde station brengt vanwaar je richting NYC kunt reizen. De koffers waren nog niet zwaar, dus huppekee.

Na een tijdje kijken naar de Jersey Turnpike en de maffe Fransen op het perron, kwam er een typische forensentrein aangereden, grappig uit oude tijden, leren bekleding en met zijn drieen naast elkaar. Het verbaasde mijn eega niet dat ik al snel in gesprek raakte, ach ja. De couleur locale opsnuiven is toch wel een van de doelen van zo'n citytrip.

Na wat haltes hadden we de afstand van zo'n 35 km overbrugd en stonden we op Penn(sylvania) Station, onder de grond, West 34th Street, Midtown Manhattan. Een centrale plek naast de Madison Square Gardens en op loopafstand van het hotel. Wat een donker hol, al die sporen.

Tja, ik was weer thuis, je snuift de geuren en je ziet de mensen..........