Vergane glorie - suiker op Cuba

In 1862 stichtten twee Spaanse broers deze suikerfabriek die daarmee de eerste was in Cuba. Omdat de plek zo onherbergzaam was en zo ver van de bewoonde wereld, noemden ze de plek Australia. Alle omwonenden waren afhankelijk van deze fabriek en het kwam dan ook als een schok toen in 2002 de opbrengsten in elkaar zakten door een dramatische dip in de wereld suikerprijzen (met dank aan de USA en de EU). De fabriek was niet meer lonend en werd gesloten. Volgens goed Cubaans gebruik is de fabriek aan zijn lot overgelaten en langzaam ingestort en verroest.


Om de wegvallende inkomsten voor de bewoners van Australia te compenseren, werd een cooperatie opgericht die zich nu toelegt op het telen van bananen, papaya, ananassen, citrusvruchten en andere gewassen. Het suikerriet staat er alleen nog voor de toeristen.

Binnen de cooperatie wordt ook het toerisme bevorderd, naast de fabriek is het stoomtreinmuseum waarvan je eerder foto's zag en een van de treinen staat nu voor de verroeste fabriek klaar om ons de velden in te rijden.

Vlak naast de fabriek staat (wat een toeval!) het gebouwtje waaruit Fidel Castro de tegenaanval heeft gecoordineerd na de inval in de "Varkensbaai" (Bahia de Cochinos) in 1961 door 1400 Cubaanse ballingen getraind door de CIA. Het is natuurlijk tot museum bevorderd. Dit verhaal zie je in een volgend weblogitem.

Men is op dit moment bezig om de fabriek te slopen, maar dat gebeurt in een lekker Cubaans tempo, terwijl er naast de fabriek alweer nieuwe gebouwen worden opgericht voor iets dat op een houthandel lijkt.