Sinds 2000 probeert Cuba het (eco-) toerisme op gang te brengen. Het moge duidelijk zijn dat de zorg voor het milieu in een arm Derdewereldland nog wel eens ondergeschikt is aan de zorg voor het dagelijks bestaan. Ach, als je soms op het strand in Nederland kijkt, hebben wij ook nog weinig geleerd, maar dat terzijde.
Het toerisme heeft ongetwijfeld nadelen, maar heeft ook geleid tot het besef dat Cuba zijn mooie natuurschatten moet conserveren voor een ieder die er van wil genieten. En elke bezoeker levert natuurlijk buitenlandse valuta op.
Het grootste moeras in het Caraibisch gebied ligt op het schiereiland Zapata en is in zijn geheel tot natuurreservaat verklaard. Dit moeras herbergt vogels, amphibien, reptielen, vissen en zoogdieren. Veel soorten zijn uniek voor Cuba, maar ook hier hebben de VS weer enige invloed willen uitoefenen. Ooit heeft een of andere eikel gedacht dat het wel leuk zou zijn om Amerikaanse alligators in het moeras uit te zetten, hetgeen geschiedde. De krokodillen die in een volgend weblogitem worden besproken, zijn inheems.
Bij de ingang ontkom je niet aan de Cubaanse idealen.
Zo'n moeras is het makkelijkst te bezoeken met een bootje, dat op zijn Cubaans met gezwinde spoed door het moeras snelt.
De boot bracht ons naar een replica van een dorp van de Taino, de oorspronkelijke bewoners van het Caraibisch gebied die volledig zijn uitgeroeid door o.a. de ziekten die de Spanjaarden meenamen uit Europa.
Noem het Marken/Volendam, maar de omgeving is fantastisch.
Ook hier kom je natuurlijk een mannetje tegen die je heel vriendelijk verteld over de planten die je tegenkomt, zaden uit de palmboom en allerlei andere kleine botanische details over de plek waar je staat. Het is geen gids, maar hij doorkruist het moeras met zijn eigen boot. En dat hij dan hier en daar een visje vangt voor zijn eettafel, lijkt me duidelijk. Op zich wonen er heel weinig mensen in de buurt van het moeras omdat het zo ontoegankelijk en onvruchtbaar is.
In het rode truitje zie je de officiele gids die de hele dag met ons op stap ging. Aardige meid en nee geen verhalen over het Marxisme-Leninisme, dat cliche moet ook maar eens de wereld uit.
Snel weer terug en op naar de krokodillenfarm.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten