Een stukje natuur in Cuba

Dit is vlakbij de ingang van ons resort. Op de voorgrond een aangelegd stukje tuin, maar de berg op de achtergrond is puur natuur met regenwoud. Op de berg wemelt het van de nesten van de kalkoengier, een van de meest voorkomende roofvogels van Cuba. Overdag zie je de vogels prachtig in grote aantallen door de lucht schieten .

Deze weg is alweer iets ruiger, een constante temperatuur en meer dan 3000 mm regen per jaar zorgt voor allerlei begroeiing, het tropisch regenwoud.

Omdat Cuba in het jaar soms ook droge tijden kent, zie je tussen de weelderige begroeiing of meer in het open veld Yucca's, Cactussen en Agaves.

Ja ook hier heb je ze, miljoenen cocospalmen.

De inheemse palm van Cuba is de Roystonea regia, de Koningspalm. Overal waar deze palm groeit, vind je vruchtbare grond. Je ziet deze palm dus ook vaak midden in een akker staan. Hier zie je een exemplaar in bloei vlak voor ons hotel.

Krokodillen in Cuba

De krokodil komt ook voor op Cuba, een inheemse soort en de geimporteerde alligator uit Florida. Op een farm wordt de inheemse soort gekweekt om ervoor te zorgen dat het krokodillenbestand in de moerassen van Zapata in stand blijft. Van deze exemplaren worden geen tasjes gemaakt, de farm speelt een rol in het behoud van het ecosysteem.

Deze foto's zijn gemaakt in een dependance van de echte farm die verderop temidden van het moeras is gevestigd. De dependance is opgericht om de toeristen een indruk te geven van het dier in verschillende leeftijdstadia.

Je ziet hier een heel jong dier, zijn tandjes zijn nog niet groot genoeg om echt te bijten. Dit is het enige stadium waarin je dit dier in je handen kunt houden. De krokodil is en blijft een zeer agressieve rover die pijlsnel kan overschakelen van absolute rust naar de aanval.

Dit exemplaar is alweer een stukje groter en dat touw om zijn bek is niet om hem te pesten. Als je hem zonder touw zou beetpakken, wordt je ongetwijfeld fiks gebeten. Je schrikt van de agressie en de snelheid die dit jonge dier kan genereren. Maar het blijven prachtige dieren, die al 400 miljoen jaar in staat zijn zich optimaal aan te passen aan hun leefmilieu.

Ook hier zijn er malloten die het nodig vinden rotzooi over het hek te gooien........

Ze liggen stil maar pas op, ze lusten je helemaal rauw.

Showtje voor de toeristen?

Reken maar dat hij altijd trek heeft in een lekker hapje.

Cuba - Peninsula de Zapata

Sinds 2000 probeert Cuba het (eco-) toerisme op gang te brengen. Het moge duidelijk zijn dat de zorg voor het milieu in een arm Derdewereldland nog wel eens ondergeschikt is aan de zorg voor het dagelijks bestaan. Ach, als je soms op het strand in Nederland kijkt, hebben wij ook nog weinig geleerd, maar dat terzijde.

Het toerisme heeft ongetwijfeld nadelen, maar heeft ook geleid tot het besef dat Cuba zijn mooie natuurschatten moet conserveren voor een ieder die er van wil genieten. En elke bezoeker levert natuurlijk buitenlandse valuta op.

Het grootste moeras in het Caraibisch gebied ligt op het schiereiland Zapata en is in zijn geheel tot natuurreservaat verklaard. Dit moeras herbergt vogels, amphibien, reptielen, vissen en zoogdieren. Veel soorten zijn uniek voor Cuba, maar ook hier hebben de VS weer enige invloed willen uitoefenen. Ooit heeft een of andere eikel gedacht dat het wel leuk zou zijn om Amerikaanse alligators in het moeras uit te zetten, hetgeen geschiedde. De krokodillen die in een volgend weblogitem worden besproken, zijn inheems.

Bij de ingang ontkom je niet aan de Cubaanse idealen.



Zo'n moeras is het makkelijkst te bezoeken met een bootje, dat op zijn Cubaans met gezwinde spoed door het moeras snelt.

De boot bracht ons naar een replica van een dorp van de Taino, de oorspronkelijke bewoners van het Caraibisch gebied die volledig zijn uitgeroeid door o.a. de ziekten die de Spanjaarden meenamen uit Europa.

Noem het Marken/Volendam, maar de omgeving is fantastisch.

Ook hier kom je natuurlijk een mannetje tegen die je heel vriendelijk verteld over de planten die je tegenkomt, zaden uit de palmboom en allerlei andere kleine botanische details over de plek waar je staat. Het is geen gids, maar hij doorkruist het moeras met zijn eigen boot. En dat hij dan hier en daar een visje vangt voor zijn eettafel, lijkt me duidelijk. Op zich wonen er heel weinig mensen in de buurt van het moeras omdat het zo ontoegankelijk en onvruchtbaar is.

In het rode truitje zie je de officiele gids die de hele dag met ons op stap ging. Aardige meid en nee geen verhalen over het Marxisme-Leninisme, dat cliche moet ook maar eens de wereld uit.

Snel weer terug en op naar de krokodillenfarm.

Inval in de Varkensbaai - Cuba 1961

Naast de hiervoor beschreven ruine van een suikerfabriek staat een gebouwtje dat als museum dient voor de inval in de Varkensbaai 1961.

Dit is in het kort het verhaal:

In 1961 was Kennedy president van de VS, weet je nog wel die "aardige" president met die pretoogjes.

Toch werd ook onder zijn bewind Cuba enorm afgeknepen. Allerlei gedonder met uitgewezen diplomaten en allerlei boycotacties van Cubaanse producten. Het budget van de CIA om acties voor te bereiden die het bewind van Castro omver moesten werpen, werd verveelvoudigd.

Op 14 april 1961 voeren ca 1400 Cubaanse ballingen, getraind door de CIA, weg vanuit Puerto Cabeza, Nicaragua om op 17 april te landen op de kust van Cuba. Het plan was om voor de landingen de Cubaanse luchtmacht in 1 klap uit te schakelen met bombardementen, maar dat lukte niet.

De bannelingen landden in de Varkensbaai, Bahia de Cochinos, maar ondervonden daar veel meer tegenstand dan verwacht. Kennedy had gegokt dat de Cubanen pro-VS waren en dat Castro geen enkel draagvlak had onder de bevolking. Dat viel even vies tegen voor de heren. Castro was in staat om in 3 dagen tijd een behoorlijk leger op de been te brengen en hij zette de tegenaanval in, met succes. Vanuit dit kantoortje coordineerde hij de militaire operatie.

Uiteraard wordt de victorie breed uitgemeten in het museum, maar ach, iedereen mag daar zijn eigen gedachten bij hebben. Ook al weet ik dat het Marxisme niet werkt, ik kan soms ook verschrikkelijk kwaad worden om dat domme Amerikaanse hypocriete ego en die bezitterigheid, het lijken wel Duitsers.

Deze compleet mislukte actie is uiteraard een zwarte bladzijde binnen de CIA, zoals er helaas nog velen zouden volgen. Op zijn minst vreemd is wel dat de luchtmacht van de VS geen luchtsteun verleende tijdens de CIA-landingen, ook weer zo'n mysterieus puntje in de geschiedenis. Kennedy had hier de opdracht toe moeten geven. Misschien dat hier al duidelijk wordt, dat Kennedy en de CIA twee totaal verschillende werelden vormden binnen de VS. Bedenk dat de moord op Kennedy in 1963 werd uitgevoerd door een samenwerking tussen CIA en de Maffia, waarbij Lee Harvey Oswald als afleidingsmanouvre werd gebruikt. De connecties tussen Oswald, de CIA, de Maffia en Cubaanse bannelingen in de VS zijn in vele boeken beschreven. Het kan allemaal geen toeval zijn, zou Oliver Stone zeggen.

Je mag nu zelf proberen te bedenken waar de Cubanen van vandaag bang voor zijn als Castro overlijdt. Dit billboard in Havana kan je wellicht helpen bij het beantwoorden van deze vraag.

Wat sfeerbeelden rond Australia, Cuba

Deze gemeenschap bevindt zich ongeveer 30 km ten noorden van de Varkensbaai en dichtbij het grootste moeras van het Caribisch gebied, het Peninsula de Zapata.

Vergane glorie - suiker op Cuba

In 1862 stichtten twee Spaanse broers deze suikerfabriek die daarmee de eerste was in Cuba. Omdat de plek zo onherbergzaam was en zo ver van de bewoonde wereld, noemden ze de plek Australia. Alle omwonenden waren afhankelijk van deze fabriek en het kwam dan ook als een schok toen in 2002 de opbrengsten in elkaar zakten door een dramatische dip in de wereld suikerprijzen (met dank aan de USA en de EU). De fabriek was niet meer lonend en werd gesloten. Volgens goed Cubaans gebruik is de fabriek aan zijn lot overgelaten en langzaam ingestort en verroest.


Om de wegvallende inkomsten voor de bewoners van Australia te compenseren, werd een cooperatie opgericht die zich nu toelegt op het telen van bananen, papaya, ananassen, citrusvruchten en andere gewassen. Het suikerriet staat er alleen nog voor de toeristen.

Binnen de cooperatie wordt ook het toerisme bevorderd, naast de fabriek is het stoomtreinmuseum waarvan je eerder foto's zag en een van de treinen staat nu voor de verroeste fabriek klaar om ons de velden in te rijden.

Vlak naast de fabriek staat (wat een toeval!) het gebouwtje waaruit Fidel Castro de tegenaanval heeft gecoordineerd na de inval in de "Varkensbaai" (Bahia de Cochinos) in 1961 door 1400 Cubaanse ballingen getraind door de CIA. Het is natuurlijk tot museum bevorderd. Dit verhaal zie je in een volgend weblogitem.

Men is op dit moment bezig om de fabriek te slopen, maar dat gebeurt in een lekker Cubaans tempo, terwijl er naast de fabriek alweer nieuwe gebouwen worden opgericht voor iets dat op een houthandel lijkt.

Oldtimers in Cuba - de stoomtreinen

Hierbij nog wat voorbeelden van stoomtreinen uit de USA en Duitsland waarmee het suikerriet van de plantages werd gehaald en de suiker van de fabriek naar de havens werd gebracht.



Een van de locs op de foto's was nog onder stoom, hoewel het een wonder mag heten dat ze hem nog draaiende weten te houden. Bouwjaar van de loc is 1920!



Bij deze symbolen uit vervlogen tijden vond ik ook nog een verdwaalde revolutionair uit de tijd dat het suikerriet nog met de machete werd gekapt.