Dus toch maar snel voor het weekend naar de dierenarts, ondanks een griephoofd. Na de ons bekende injecties en wondverzorging moest het beestje wel worden beschermd tegen zelfbeschadiging. Een zeer modieuze plastic halskraag gaat het dier voorlopig beschermen tegen wilde harde kattennagels in haar nek. Je begrijpt, het dier vindt het maar niks.
Toch smelt je als een dier je zo aankijkt, ook wetende dat dit beestje echt verschrikkelijk lief is. Ze heeft nog nimmer gebeten of naar ons uitgehaald. En dat terwijl we vermoeden dat ze slecht is behandeld in haar vorige leven. Daar sta je dan als machteloze grote kerel.
Bij het eten help ik haar. We hebben de bakjes al hoger gezet, maar ze is zelf nog niet slim genoeg om de juiste eet- en drinkmethode te vinden. Misschien is het juist wel kattenslimheid of misschien is ze boos op me, omdat ik haar in een mandje heb gestopt op weg naar de dierenarts en haar aan die irritante kraag heb geholpen.
Samen komen we er wel uit. Ze is nu op een hypo-allergeen dieet gezet, maar ik erken dat er op internet hele polemieken te vinden zijn over de beste methode(s) om allergieën bij een kat te bestrijden. Onze eerste Cyperse dame had uiteindelijk een eosinofiel granuloom (auto-immuun ziekte) en daar was na twee jaar ellende geen kruid tegen gewassen. Ik doe maar even wat schietgebedjes dat dit Julia bespaard blijft.
Net als bij de mensheid de discussie over gezond eten is losgebarsten (bv de beruchte E-nummers polemiek), staat ook het voedsel dat we onze dieren aanbieden sterk ter discussie. Ik ga er meer over lezen, misschien kunnen we onze kat beter helpen met de opgedane kennis.
Onze kater Arie, zal het trouwens een zorg zijn, hij eet van alles (ook roomboter en zelfs oude kaas) en hij gaat als een speer.
PS: we hebben een Pro-collar besteld voor Julia, een opblaasbare kraag waarmee ze veel beter kan bewegen en veel gemakkelijker kan eten en drinken........
Geen opmerkingen:
Een reactie posten