Woensdagochtend 31/08/2011 word ik om 5.50 duidelijk gespannen wakker, ik ga vandaag een uniek gebeuren meemaken. Er staat een rondvlucht op het programma met een Fokker50 boven Haarlem en omstreken. Dit ter viering van het feit dat precies honderd jaar geleden Anthony Fokker voor het eerst een rondje vloog om de toren van de grote of St Bavo kerk in Haarlem met zijn zelf ontwikkelde vliegtuig de Spin.
Voor mij roept dat allerlei emoties op:
- ik heb 5 1/2 jaar bij Fokker gewerkt in de automatisering tot het faillissement
- ik ben een vlieg / luchtvaart enthousiast
- ik heb dit vliegtuig zien ontstaan aan de eindlijn op Schiphol Oost
- de Fokker50 was destijds zijn tijd vooruit en ik ben er een keer mee naar Hamburg gevlogen
- ik ga weer een keertje met de P-bus, tegenwoordig lijn 193 van Connexxion
- ik ging al met mijn moeder en oma naar Schiphol Oost met Maarsse & Kroon op de woensdagmiddag
- ik stond altijd jaloers te kijken naar de mensen die instapten op het bordes
- vliegen is kicken
De route naar Schiphol Centrum / Plaza ken ik uit mijn hoofd. Ik reis hem elke werkdag, op weg naar Amstelveen. De P-bus (193) kent ook geen verrassingen dus ik bereik zonder problemen mijn doel.
Aan de Thermiekstraat 14 op Schiphol Oost heeft KLM een speciaal gebouw neergezet, een terminal waarvandaan je kunt vertrekken voor speciale vluchten, bv als je wilt vliegen met een zakenjet. Hier zie je het platform waar de kleinere vliegtuigen staan opgesteld. Ook onze Fokker50 zal daar later worden geparkeerd.
Dit is de eerste herinneringsvlucht van 9.00 uur, er zijn ook nog vluchten gepland op 31/8 en komend weekend, 3 en 4 september.
Dit is het terminalgebouw:
Er waren aardig wat mensen verzameld, uiteindelijk gingen we met 48 passagiers de lucht in, 2 plaatsen onbezet waarvan 1 naast mij. Dat kwam perfect uit, ik zat aan het raam en had lekker de ruimte. Aan boord ook een ploeg van RTV Noord-Holland, ik neem aan dat we daar ook nog wel iets van te zien en horen krijgen.
Leuk zo'n gebouw, met dezelfde aanduidingen als het grote Schiphol.
Na een officiële veiligheidsscan (ja we doen het niet voor minder...) staan we op het platform en worden we per bus naar het vliegtuig vervoerd.
En ja daar staat onze Fokker50 al te wachten, de PH-KXX gebouwd in 1992 bij Fokker op Schiphol Oost, thans in gebruik bij Denim Air.
Mijn echtgenote zou later zeggen, goh wat een gaaf trapje...hahahahaha. In een mum van tijd zat iedereen op zijn plek, ik zat rij 11 plaats F aan het raam. De verslaggever van RTV Noord-Holland zit hier schuin voor mij met zijn koptelefoon op.
Achter mij een 13 jarige knaap die nog nooit had gevlogen. Wat had die gozer een plezier, geweldig. Na de bekende veiligheidsmededelingen van de stewardess aan boord, gingen we van start.
Vluchtgegevens:
Start om 9.10 vanaf baan 22, naar het zuiden.
Wolkenbasis op 2000 ft, wij vlogen op 1200 ft. Perfect uitzicht.
Bocht naar rechts richting Haarlem. Aanvliegroute via Noordzee, voorbij Ijmuiden een bochtje rechts en vanaf het noorden over Haarlem. Bocht bij Heemstede en daarna vanuit het zuiden over Haarlem. Doorvliegen over het duingebied, vervolgens de Hoogovens tot aan de rand van Alkmaar (AZ stadion uit de lucht) en dan weer een bocht naar rechts om terug te keren naar Schiphol.
We landen ook weer op Schipholbaan 22 en dat betekent dat we over Amsterdam binnenkomen, prachtig beeld van mijn geboortestad. Na ongeveer 25 minuten landen we weer veilig en kan het nagenieten beginnen. Eigenlijk ben ik de hele dag van slag, wat een ervaring!
In de aankomsthal staat weer een groep mensen te wachten voor de tweede vlucht en we kunnen hen alvast geruststellen, het was grandioos.
Grappig detail is dat ik hen een uurtje later over mijn ABN AMRO kantoorflat in Amstelveen heen zie vliegen als zij via de Beneluxbaan landen.
woensdag, augustus 31, 2011
maandag, augustus 22, 2011
Een groepsportret - Ik breek een lans
Het lijkt ouderwets, maar toch heb ik voorbeelden gezien in het digitale tijdperk waarvan ik dacht: het familieportret is weer helemaal terug van weggeweest.
Ook in het digitale tijdperk kan een portret gemaakt door een fotograaf die het klappen van de zweep kent, net het verschil maken tussen familiekiekjes en fraaie foto's voor het nageslacht.
Mijn zwager begint aan de weg te timmeren en ik zou zeggen ga eens een kijkje nemen op http://www.ridderus.nl/, dan zie je waarover ik het heb.
Vergis je niet, we hebben het hier over professionele fotografie. Deze man zijn vader was jaren een fotografisch begrip in de oude kern van Rijswijk. Inderdaad, de appel...... Het heeft even geduurd, maar dan heb je ook wat.
Veel kijkplezier.
Ook in het digitale tijdperk kan een portret gemaakt door een fotograaf die het klappen van de zweep kent, net het verschil maken tussen familiekiekjes en fraaie foto's voor het nageslacht.
Mijn zwager begint aan de weg te timmeren en ik zou zeggen ga eens een kijkje nemen op http://www.ridderus.nl/, dan zie je waarover ik het heb.
Vergis je niet, we hebben het hier over professionele fotografie. Deze man zijn vader was jaren een fotografisch begrip in de oude kern van Rijswijk. Inderdaad, de appel...... Het heeft even geduurd, maar dan heb je ook wat.
Veel kijkplezier.
maandag, augustus 15, 2011
Vakantie en de gospel
Ik ben vandaag teruggekeerd uit de Dominicaanse Republiek (Punta Cana) en ik heb daar weer mooie dingen meegemaakt.
Een van die bijzondere ervaringen zijn de trouwerijen op het strand. Elke trouwerij is verschillend en soms zie je er als argeloze strandbezoeker 4 of 5 op een dag. En elk met een specifiek karakter, uiteraard gebaseerd op de keuzes die het bruidspaar maakt om deze bijzondere dag in hun leven vorm te geven.
Zaterdag 6 augustus 2011 rond 17.00 uur vond er een huwelijk plaats tussen twee mensen uit de Afro-Amerikaanse gemeenschap in Boston. Voor een groot gezelschap waren de stoelen netjes op het strand geplaatst. In het publiek bevonden zich enorm grote donkere mannen die in geen enkel NBA team mogen ontbreken, wat een kerels. Later zou blijken dat de bruidegom pas was aangesteld als politieagent, dus misschien waren het wel collega's, wie zal het zeggen.
Het bruidspaar had voor de omstanders op het strand een enorme surprise ingebouwd, ze hadden hun eigen dominee meegenomen...ja echt waar!
Nu ben ikzelf volstrekt atheïst, maar deze man maakte enorme indruk op me. Hij ging met een passie aan de slag waar je koude rillingen van op je rug kreeg. In een stijl a la Martin Luther King had hij binnen no time iedereen gevangen in een indrukwekkend betoog. Alleen het kerkkoor ontbrak, maar verder was het een huwelijksvoltrekking zoals ik zelden heb meegemaakt.
Ook de dame op leeftijd (oma van ...), gekleed in een perfect passend ensemble met bijpassende wandelstok, kwam aan het woord. Ze was niet te stuiten in haar goede wensen naar het bruidspaar, al die jaren Bijbelstudie kwamen in 1 keer voor het voetlicht. De dominee kon haar nauwelijks stoppen, het was een prachtig tafereel.
Ik zal het nooit meer vergeten, dit huwelijk met Jesus the Christ aanwezig op een sfeervol strand.
Did I hear an amen..............?
Een van die bijzondere ervaringen zijn de trouwerijen op het strand. Elke trouwerij is verschillend en soms zie je er als argeloze strandbezoeker 4 of 5 op een dag. En elk met een specifiek karakter, uiteraard gebaseerd op de keuzes die het bruidspaar maakt om deze bijzondere dag in hun leven vorm te geven.
Zaterdag 6 augustus 2011 rond 17.00 uur vond er een huwelijk plaats tussen twee mensen uit de Afro-Amerikaanse gemeenschap in Boston. Voor een groot gezelschap waren de stoelen netjes op het strand geplaatst. In het publiek bevonden zich enorm grote donkere mannen die in geen enkel NBA team mogen ontbreken, wat een kerels. Later zou blijken dat de bruidegom pas was aangesteld als politieagent, dus misschien waren het wel collega's, wie zal het zeggen.
Het bruidspaar had voor de omstanders op het strand een enorme surprise ingebouwd, ze hadden hun eigen dominee meegenomen...ja echt waar!
Nu ben ikzelf volstrekt atheïst, maar deze man maakte enorme indruk op me. Hij ging met een passie aan de slag waar je koude rillingen van op je rug kreeg. In een stijl a la Martin Luther King had hij binnen no time iedereen gevangen in een indrukwekkend betoog. Alleen het kerkkoor ontbrak, maar verder was het een huwelijksvoltrekking zoals ik zelden heb meegemaakt.
Ook de dame op leeftijd (oma van ...), gekleed in een perfect passend ensemble met bijpassende wandelstok, kwam aan het woord. Ze was niet te stuiten in haar goede wensen naar het bruidspaar, al die jaren Bijbelstudie kwamen in 1 keer voor het voetlicht. De dominee kon haar nauwelijks stoppen, het was een prachtig tafereel.
Ik zal het nooit meer vergeten, dit huwelijk met Jesus the Christ aanwezig op een sfeervol strand.
Did I hear an amen..............?
Abonneren op:
Posts (Atom)