Startpagina

dinsdag, april 06, 2010

Van de pot gerukt - de NS / Prorail saga deel 1

Er waren eens politici in de Tweede Kamer (ik heb niet op ze gestemd) die in hun oneindige wijsheid besloten het bedrijf der Nederlandse Spoorwegen te privatiseren. En wellicht direct daarna is dit bedrijf opgesplitst in 5(?) onderdelen die eigen resultaat verantwoordelijkheid kregen en daarmee eigenlijk elkaars concurrenten werden.

Ik stel voor om voor deze politici, al dan niet postuum, een schandpaal op te richten in de centrale hal van Utrecht Centraal om ze aldaar met onfrisse fruitresten en/of afval eieren te bekogelen. Dan leren ze het wel af.

Een ieder die kan rekenen en genoeg PD boekhouden heeft gestudeerd, beseft zich dat openbaar vervoer nimmer winstgevend kan draaien. En dat kan kloppen, want we spreken hier over een nutsfunctie van nationaal belang die mensen in staat stelt zich te verplaatsen naar een plek waar zij hun bijdragen kunnen leveren aan 's lands economie of naar een plek waar zij de kennis kunnen opbouwen om deze bijdrage een aantal jaren later te gaan leveren.

Een nutsbedrijf heeft eigenlijk a priori het kenmerk dat je het niet moet privatiseren want we spreken van algemeen belang. In tegenstelling tot het Russische model, is het nutsbedrijf in Nederland niet een moloch die wordt bestuurd met 5 jaren plannen. Er is niets op tegen om ook deze bedrijven te onderwerpen aan doelmatigheid en een optimale prestatiecurve binnen hun taakstelling. Niks mis mee.

De privatisering waar bijvoorbeeld de niet zeergeleerde heer Rutte (die echt niets heeft geleerd van de geschiedenis en die nooit met de trein reist) zo'n warm voorstander van is, heeft geleid tot:

- het niet rijden van treinen op elke dag dat het kouder is dan +1 graad Celsius
- het niet rijden van treinen op dagen dat er iets meer dan 1 mm sneeuw neerslag wordt gemeten
- het moedwillig uitzetten van de wisselverwarming voor een test op een koude dag dat we hem hard nodig hadden, deze grap heeft me 1000 euro bruto gekost
- het niet meer inbouwen van een toilet in sprinters die zogenaamd zijn aangepast voor onze oudere medemens, al dan niet met rolstoel
- het bestellen van treinen die het niet doen
- het afbouwen van de spoorwegpolitie
- het afbouwen van enige catering in de treinen
- het zo schandalig laag betalen van de schoonmakers, dat ieder weldenkend mens wel in staking MOET gaan, ik neem het ze niet kwalijk
- het niet meer tegengaan van graffiti
- het zodanig bezuinigen bij Prorail dat het spoorwegverkeer alleen nog maar wordt bestuurd door computerprogramma's, hetgeen wel verkeerd MOET gaan, sommige dingen zijn ook nu nog niet te automatiseren.

Als klap op de vuurpijl wil de NS een spitsheffing gaan invoeren. Dit raakt alle reizigers die gebonden zijn aan de ' zes uur eten economie' die Nederland nog steeds is. Wat een ultieme sukkels om aan deze blamage courtage te denken in een tijd waarin mobiliteit zo belangrijk is.

Zullen we de politiek maar ' outsourcen' naar India? Goed idee, kunnen ze in het snikhete Bangalore eens tot zinnen komen. Ik denk trouwens niet dat ze hoeven terug te keren, er zijn mensen in Nederland met veel betere ideeën.

Al die zogenaamde managers die tegen thuiswerken zijn en voor privatisering, mogen van mij worden aangeslagen voor die spitsheffing. Ze kunnen het mooi van hun niet verdiende bonussen betalen. En dan reis ik tenminste nog voor een redelijke prijs.

Om even een misverstand uit 2010 uit de weg te ruimen, ik stem geen PVV.

Wordt vervolgd.

Geen opmerkingen: